Şimdi saat sensizliğin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ay-aydın
Şimdi saat sensizliğin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ay-aydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım tenhasında gecenin
Avutulmamış ben
Bir ben kaldım bir ben kaldım tenhasında gecenin
Avutulmamış ben

Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim
Ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim
Ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Bu da benim sana bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
Bu da benim sana bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun

Soytarılık etmeden güldürebilmek seni
Ekmek çalmadan doyurabilmek
Ve haksızlık etmeden doğan güneşe
Bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi
Mülteci isteklerim oldu ara sıra biliyorsun
Şimdi iyi niyetlerimi bir bir yargılayıp asıyorum
Bu son olsun bu son olsun

Bu da benim sana bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
Bu da benim sana bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun

Şimdi saat yokluğunun belası
Sensiz gelen sabaha günaydın
Şimdi saat yokluğunun belası
Sensiz gelen sabaha günaydın

İşi gücü olanlar çoktan gitti
İşi gücü olanlar çoktan gitti
Bir ben kaldım bir ben kaldım ortasında gecenin
Hiç uyumamış ben
Bir ben kaldım bir ben kaldım ortasında gecenin
Hiç uyumamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim
Ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim
Ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Bu da benim sana bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
Bu da benim sana bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun

Kafamı duvara vurmadan tanıyabilmek seni
Beyninin içindekileri anlayabilmek
Ve yitirmeden yüzündeki anlık tebessümü
Bütün saatleri öylece dondurabilmek için
Çıldırasıya paraladım kendimi lanet olsun
Artık sigarayı üç pakete çıkardım günde
Olsun gözüm olsun ne olacaksa olsun
Bu da benim sana bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
Bu da benim sana bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
Bu da benim sana bu da benim sana
Ayrılırken hediyem olsun